Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Δημόσιοι και οι ιδιωτικοί

Δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος; Όσοι στη ζωή τους επέλεξαν να είναι υπάλληλοι, προτίμησαν να είναι στο Δημόσιο, ανεξάρτητα αν δεν το κατάφεραν όλοι. Η ασφάλεια της μονιμότητας και η σταθερή μισθοδοσία, μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει, είναι δύο κίνητρα που δεν τα βρίσκεις πουθενά. Ακόμα και τώρα στη μεγάλη κρίση οι δημόσιοι υπάλληλοι, παρ' ότι έχουν υποστεί σημαντική μείωση του μισθού τους, απολαμβάνουν την ασφάλεια της μονιμότητας, τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα έχουν απολυθεί από τη δουλειά τους, είναι άνεργοι ή απασχολήσιμοι με 300-400 ευρώ. Φαίνεται όμως ότι δεν θα απολαμβάνουν ακόμα για πολύ την ασφάλεια της μονιμότητας. Η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση πατάνε ακριβώς πάνω σε αυτή την ανισότητα, για να καταργήσουν τη μονιμότητα στο δημόσιο τομέα και να στείλουν χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους στην ανεργία. Το είπε πρόσφατα ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ότι δεν μπορεί -λέει- στον ιδιωτικό τομέα να είναι τόσοι άνεργοι και στο Δημόσιο κάποιοι επίορκοι και κοπανατζήδες να απολαμβάνουν προνόμια. Υποκριτικό επιχείρημα. Αν θέλεις να απαλλάξεις το Δημόσιο από τους κοπανατζήδες και τους επίορκους στρέφεσαι μόνο σε αυτούς με γρήγορες διαδικασίες και εφαρμόζεις την αξιολόγηση στους υπολοίπους. Δεν βρίσκεις πλάγιες μεθόδους για να παρακάμψεις τη συνταγματικά κατοχυρωμένη μονιμότητα, για να απαλλαγείς από 150.000 δημόσιους υπαλλήλους μέχρι το 2015. Όποιος υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης θέλει την ισότιμη μεταχείριση μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων υπαλλήλων δεν απολύει δημοσίους, αλλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να προκύψουν θέσεις εργασίας για τους ιδιωτικούς. Η ισότητα δεν εφαρμόζεται προς τα κάτω, αυτό είναι το μόνο εύκολο, αλλά προς τα πάνω. Και για να μην κρυβόμαστε: στόχος όλων αυτών των κινήσεων, με τη διαθεσιμότητα και την κινητικότητα, δεν είναι άλλος παρά η κατάργηση της μονιμότητας. Το είπε πολλές φορές ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, τελευταία φορά μόλις χθες το πρωί σε τηλεοπτική του παρέμβαση. Το έχει πει επίσης ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, κυρίως όμως το έχει πει σε όλους τους τόνους η τρόικα και ο άτυπος αρχηγός της, ο πολύς Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ. Το επιχείρημα επίσης ότι φεύγουν οι ανίκανοι για να προσληφθούν στις θέσεις τους ισάριθμοι νέοι, πανεπιστημιακής μόρφωσης και καταρτισμένοι, είναι επίσης υποκριτικό. Το θέμα είναι με τι μισθούς και με τι συμβάσεις θα προσληφθούν οι νέοι που θα αντικαταστήσουν τους απολυμένους δημόσιους υπαλλήλους. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, με δεδομένη και τη δρομολόγηση της κατάργησης της μονιμότητας -όπως όλα δείχνουν στην επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος θα καταργηθεί και τυπικά-, όσοι προσλαμβάνονται στο εξής στο Δημόσιο θα υπογράφουν ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με τον κατώτερο βασικό μισθό. Ακριβώς ότι ισχύει στον ιδιωτικό τομέα. Η τρόικα και οι πρόθυμοι της ελληνικής κυβερνώσας τάξης έχουν ανοίξει το δρόμο της «ιδιωτικοποίησης του Δημοσίου» όσον αφορά τα εργασιακά θέματα. Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία - του Πάνου Σώκου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου